The Witcher 2: Assassins of Kings
Zabójca potworów mówi do żołnierza z cichą ufnością. Sygnalizuje palcami, jego żółte oczy lśnią, a żołnierz odkrywa jego sekrety, bez konieczności zabijania go przez pogromcę. Wiedźmin jest obdarzony swoją cierpliwością, a teraz właściciele Xbox 360 są podobnie nagradzani: jedna z najlepszych przygód w 2011 roku przyszła na konsolę Microsoftu i było warto czekać. The Witcher 2: Assassins of Kings – Edycja rozszerzona to gratka dla umysłu i radość dla zmysłów. Ta wspaniała gra fabularna uderza ciężko, wciągając cię w jej mroczny świat fantazji i wymagając od ciebie trudnych wyborów z wyczuwalnymi konsekwencjami. Jako Geralt z Rivii – tytularny wiedźmin – szukasz odpowiedzi w bujnych krajobrazach i płonących polach bitew, gdzie wielka rozpacz rzuca długie cienie na nawet najbardziej nasłonecznione łąki i jeziora.
Być może słyszałeś o zdumiewających wizualizacjach Wiedźmina 2 na PC i prawdopodobnie zastanawiasz się: jak wygląda wersja Xbox 360? Nie powinno dziwić, że wersja konsolowa nie może się równać z odpowiednikiem PC o wyższej rozdzielczości, który był standardowym ustawiaczem na tej platformie. Cienie są mniej rozległe, odległość rysowania nie jest aż tak zadziwiająca, a niektóre tekstury pop-in, drgające przejścia i dłuższe czasy ładowania będą wyróżniać się dla każdego, kto widział grę z najwyższymi ustawieniami na PC.
A jednak nie ma powodu, by przypuszczać, że dostajesz tutaj bezużyteczny port PC-to-console. Wiedźmin 2 jest cudowny, pełen szczegółów wizualnych, które mimo ograniczeń sprzętowych nie dają się zgubić. Sprawdź miażdżące ściany starożytnego miasta, a zauważysz, że każdy kamień, runa i szczelina są wyjątkowe. Nic nie wygląda na skopiowane i wklejone, ale skrupulatnie wykonane ręcznie lub wykute przez siły natury. Żołnierze przyklękają jak przepustki królewskie, ale nie są nienaturalnie zsynchronizowani, ale zamiast tego kłaniają się i wzrastają jako jednostki. Przepiękny wodospad tworzy lśniący gobelin, za którym kryje się ciemność i śmierć. Czerwona blizna nad górną wargą wyzywającego elfa nie jest tylko świadectwem wcześniejszego konfliktu – sugeruje to ciągłe grymas.
Witaj w świecie Wiedźmina 2, który żyje aktywnością jeszcze zabarwioną przemocą i smutkiem. Początkowe momenty przygotowały cię do brutalnych wydźwięków gry, pokazując uwięzionego Geralta z Rivii, który bił i wyśmiewał jego strażników. Zepsute ciało Geralta jest przerażającym widokiem, ale ma istotne znaczenie tematyczne: jest bliznami przeszłości. Kiedy wydaje się, że jest martwy, wciąż składa mu się w pamięć dziką bitwę i piękność zwaną Yennefer. Historia opiera się na utraconych wspomnieniach, przeciwstawiając seks i brutalność. Przedstawia także zarówno nieuniknione, jak i naturalne wyniki stanu śmiertelnego. W Wiedźminie 2 możesz spać różne kobiety; orka (czyli seks) jest częstym przedmiotem rozmów i jedną z ulubionych rozrywek Geralta.
Prostytutki i pożądliwe żołnierze są powszechne w Wiedźminie 2, chociaż kobiety nie są już sprowadzane do cielesnych obowiązków. Bohaterki tej gry mają wielką władzę w politycznym krajobrazie, w tym w Saskia the Dragonslayer. Ten bojownik o wolność mówi z taką siłą i pewnością, że nie jest zaskoczeniem, że powinna kierować oddanymi zwolennikami. Jej nemezis to król Henselt, którego arogancja i mocny akcent sprawiają, że jest równie autorytatywną postacią. Oba są dźwięczne z wielkim zapałem i kontrastują z chłodną, wymierną dostawą Geralta. I tak powinno być: Henselt i Saskia muszą inspirować swoich uczniów. Geralt, znany jako Biały Wilk, jest także samotnym wilkiem.
To zaledwie kilku graczy w splątanym wątku politycznym Wiedźmina 2, który obejmuje tyle postaci i tyle legend, że początkowo możesz być zdezorientowany. Ale nawet gdy sytuacja się kręci, nieustraszony Geralt jest po to, by oprzeć historię. Wiedźmin szuka wskazówek dotyczących swojej przeszłości, a także królewskiego zabójcy, który zakończył życie króla Foltesta. Jeśli nie grałeś w Wiedźmina na komputerze PC, nie martw się, że poczujesz się zagubiony: prolog wykonuje doskonałą robotę, aby Cię dogonić, co musisz wiedzieć. Nie musisz też zastanawiać się nad tożsamością zabójcy; nie pozostaje tajemnicą przez długi czas i szybko wiadomo, że Wiedźmin 2 nie jest morderczą tajemnicą.
Zamiast tego Wiedźmin 2 to kronika odkryć, odkupień i wstrząsów politycznych. Geralt jest obwiniany o morderstwo Foltesta, ale kiedy zbliża się do prawdziwego mordercy, coraz bardziej angażuje się w walki o władzę w regionie. Tym, którzy pomagają Geraltowi w jego poszukiwaniach, jest ekstrawagancki wiedźm Dandelion i ziemski Zoltan, krasnolud, który jak większość krasnoludów Wiedźmina kocha kobiety i pije. Krasnoludy są bogatym źródłem humoru w większości gier fabularnych, a Wiedźmin 2 nie są wyjątkiem. Ale ton tutaj jest inny. Są to najbardziej krępujące krasnoludy, jakie kiedykolwiek spotkałeś, ale komedia jest podcięta przez podstawowy ból.
W rzeczywistości głęboki podmuch bólu i cierpienia przepływa pod każdą postacią i zdarzeniem. Niewypowiedziane męczarnie matki skazują cud rodzenia. Dążenie ojca, by chronić swojego syna, może oznaczyć go tchórzem w oczach jego własnego potomka, ale jest to cena, którą gotów jest zapłacić, a Geralt nie jest kimś, kto odrzuci monetę – lub w tym przypadku jakąś istotną informację . Wiele zadań, w tym nowe do tej edycji, wiąże się z moralnymi dylematami gry. Kogo w to wierzysz: żołnierza z problemami higienicznymi prześladowanymi przez upiory lub upiory, które oskarżają żołnierza o jej własne morderstwo? Czy rozgrzeszasz dwójkę szlachty zdradą, potępiasz ich, czy oszczędzasz jednego, a poświęcasz drugiego? W tym skomplikowanym świecie niekoniecznie jest właściwy wybór. Nie ma miernika określającego, czy jesteś „dobry” czy „zły”, a Geralt nie jest ani bohaterem, ani złoczyńcą.
Nie licząc prologu i epilogu, Wiedźmin 2 dzieli się na trzy części. Pierwszy dotyczy przede wszystkim śledzenia szlaku mordercy, podczas gdy drugi znacznie rozszerza fabułę. Zawiłe spisek wydaje się gotowy do wybuchu w ostatnim odcinku, tylko po to, by skończyć się na końcu. Brak zamknięcia wskazuje na kontynuację, a akt końcowy jest gwałtowny w porównaniu do solidności dwóch pierwszych. Niemniej jednak nie ma powodu, aby czuć się lekceważonym, ponieważ podróż jest zabawna i dość długa, biorąc pod uwagę kilka godzin dodatkowej rozgrywki nad wersją początkową na PC. Tym, co sprawia, że Wiedźmin 2 jest najbardziej imponujący, nie jest ani jego długość, ani rozległość; nie jest to gra o otwartym świecie, wypełniona treścią w stylu serii Elder Scrolls. Zamiast tego jego triumf polega na tym, w jaki sposób twoje decyzje zasadniczo zmieniają twoją podróż.
Wiedźmin 2 to w zasadzie wiele gier, które z wdziękiem zostały uformowane w jedno doświadczenie. Drugi akt, na przykład, opowiada zupełnie inną historię w zależności od wyborów dokonanych wcześniej. Możesz przeczesywać plaże i pola bitew lub speleologować się z grupą wulgarnych krasnoludów u twego boku, w każdym przypadku czyniąc inny region bazą twoich działań. Dzięki swojej elastyczności wiele gier RPG inspiruje do powtórki, ale tylko nieliczne oferują tak zróżnicowane ścieżki, dzięki czemu można doświadczyć złożonej narracji z różnych punktów widzenia. Postacie po twojej stronie, wrogowie, z którymi masz do czynienia, dialog – wszystkie różnią się w zależności od serii decyzji, których gra nigdy nie zapomni.
Miasta i obszary dzikiej przyrody są stosunkowo ograniczone, ale wystarczająco obszerne, aby zachęcić do eksploracji. W ten sposób możesz odkryć skrzynię, którą można otworzyć tylko poprzez zinterpretowanie wskazówek na pobliskim zwój lub natknąć się na gigantyczny skarb chroniący pajęczaki. Szereg zadziwiających momentów akcji przerywa twoje podróże. Nie zapamiętasz tylko wielkiej historii, ale sekwencji, w których ściskasz miecz i patrzysz na niebezpieczeństwo z dziką determinacją. W jednym takim scenariuszu odsuwasz groteskowe przedstawienia nienawiści i przemocy, szepty magicznych zaklęć ledwo wznoszą się ponad odległy odgłos stali na stali. Gdzie indziej, przerażające krzyki i podmuchy piór sprawiają, że pierwsze spotkanie z grzechotką harpii jest niezapomniane, a skrzeczenia i warczenia niewidocznej przyrody intensyfikują twój pojedynek z królową endregi.
Chociaż istnieje kilka rodzajów broni, którymi możesz władać, zwykle wybierasz między mieczami ze srebra i stali, w zależności od tego, czy stoisz naprzeciw potworów, czy ludzi. Wykonujesz zarówno lekkie, jak i ciężkie ataki z widoku trzeciej osoby, a także blokujesz i rzucasz znaki (magiczne zaklęcia Geralta). Zanim przejdziesz do prologu, możesz zapoznać się z samouczkiem, choć nie jest to absolutnie konieczne, ponieważ pierwsze właściwe spotkanie w walce nie jest tak groźne jak na komputerze. Może zająć ci kilka prób, ale w końcu chwytasz rytm szermierki. Kontrola tłumu jest ważna: chcesz uniknąć ogarnięcia za wszelką cenę, a bomby i pułapki mogą mieć znaczenie, gdy szanse wydają się przytłaczające.
Wydanie Xbox 360 korzysta z rozsądnej krzywej trudności, ale są tu i tam frustracje. Ręczny system kierowania jest dość skomplikowany, aby umożliwić automatyczne przejęcie kontroli nad grą, chyba że zmierzysz się z jednym wrogiem, a może z dwoma. Możesz nieumyślnie uderzyć w kierunku wroga za tym, którego zamierzałeś zaatakować i znaleźć się w centrum śmiertelnego tłumu. Są też momenty, w których podstawowe działania nie są tak responsywne, jak powinny; Oderwanie miecza może zająć na przykład kilka naciśnięć przycisków. Akcja jest w dużej mierze satysfakcjonująca i przyjemna. W każdej huśtawce wyczuwalne jest wyczucie wagi. Geralt może rzucić salwę w kierunku swojej ofiary i ciąć go stalowym mieczem lub użyć płonącej laski wyrzuconej przez sukkuba, by wyrzucać wolniejsze, cięższe uderzenia.
Nawet jeśli wiesz, że niebezpieczeństwo jest przed nami, widoki są zbyt atrakcyjne, aby nie naciskać dalej. Śmierć jest nieunikniona, ale Wiedźmin 2 pozwala ci się odpowiednio przygotować przed próbą podbicia dzikich zwierząt. Oczywiście nie utknąłeś z tą samą bronią i zbroją. Łowisz nowe lub kupujesz od sprzedawców, a te można ulepszyć na różne sposoby. Możesz także zakupić schematy sprzętu i zaopatrzyć się w przedmioty rękodzielnicze sprzedającego, używając rudy żelaza, drewna i innych surowców, na które natkniesz się podczas eksploracji. Możecie też warzyć mikstury i uciszać je, choć nie można po prostu wypić drinka w trakcie bitwy. Zamiast tego musisz medytować w dół miksturami.
Mikstury są toksyczne dla Geralta; w związku z tym liczba, którą można pić, jest ograniczona. To może trochę potrwać, aby pogodzić się z tym podejściem do mikstur „z wyprzedzeniem”. Brews pełnią rolę statystycznych buffów, a nie natychmiastowych leczyć, a jeśli nie wiesz, z jakimi potworami masz do czynienia, niekoniecznie wiesz, które mikstury są najbardziej skuteczne. Kiedy historia porwie cię na serię bitew i przerywników, możesz nigdy nie pozwolić ci medytować, a zatem nigdy nie żąć korzyści, jakie dostarczyły mikstury. Na szczęście długie animacje przedstawiające Geralta wchodzącego i wychodzącego z jego pozycji medytacyjnej zostały usunięte, co czyni ten proces mniej żmudnym.
Przyzwyczajenie się do interfejsu może również zająć trochę czasu. Nie jest to skomplikowane, ale istnieją pewne drobne dziwactwa, z których niektóre są raczej rozsądne. Nie można przytrzymać przycisku, aby zidentyfikować łupy i przedmioty zainteresowania, jak można w innych grach RPG; zamiast tego aktywujesz medalion Geralta. Jest to zgrabny sposób na wzięcie udziału w grze i sprawienie, że stanie się to bardziej naturalne. Inne dziwactwa interfejsu są mniej zrozumiałe. W większości gier RPG po wyczerpaniu określonego drzewa dialogowego zwykle można wybrać inne opcje przed wyjściem z interakcji. W grze Wiedźmin 2 możesz zostać wyrzucony z rozmowy i ponownie zainicjować postać, aby odkryć inne opcje. Byłoby miło porównać sprzęt na pierwszy rzut oka, zamiast wybierać konkretną opcję menu. Są też inne dziwactwa, takie jak wybredne podpowiedzi kontekstowe (możesz rozbroić pułapkę zamiast machać na atakującym nekkerze), ale są one małymi skazami na tej ambitnej przygodzie.
Chociaż walka ma kluczowe znaczenie dla Wiedźmina 2, daleko mu do jedynej rzeczy, którą wykonujesz jako Geralt. Możesz zdobyć monetę, wymieniając ciosy z niektórymi miejscowymi, co oznacza wykonanie względnie łatwej sekwencji szybkich naciśnięć przycisków. Czasowe wydarzenia pojawiają się również w walkach z bossami oraz w innych sekwencjach scenariuszy, chociaż gra nie koncentruje się na nich i sprawiają, że jest to zabawny spektakl: bliskie kąty kamery i barbarzyńskie ciosy dają brawom dużo pizzazzu. Wersja minigry armwrestlingowej wersji na PC również powraca i kontroluje się znacznie lepiej za pomocą kontrolera niż za pomocą myszy i klawiatury. Możesz nawet dostać fryzurę lub zagrać w kości, kiedy nie jesteś zajęty rozmową z lokalnymi damami lub nie słyszałeś najnowszych odkryć Zoltana.
Wiedźmin 2: Zabójcy Królów – Edycja Rozszerzona to doskonały port wspaniałej gry, obejmujący wiele elementów, które uwielbiamy w grach RPG, bez skąpania żadnego z nich. Ale to właśnie sposób, w jaki w szczególności wybiera odtwarzacz, sprawia, że jest on najbardziej zauważalny. Nie ma wymyślonych, właściwych i błędnych decyzji do wykorzystania. Rezultaty twojej decyzji nie mają wpływu na drobne szczegóły: prowadzą cię po szalenie odmiennych ścieżkach, z których każda jest tak zabawna, jak inne. Wiedźmin 2 jest rzeczywiście dojrzałą grą – nie tylko ze względu na jej seksualne tematy i brutalne obrazy, ale także ze względu na złożony wizerunek moralnie dwuznacznych jednostek walczących w moralnie niejednoznacznym świecie.
